کارگاه دو روزه پیشگیری از خودکشی برای مراقبین سلامت، روان‌شناسان حاشیه شهر، روان‌شناسان ادارات و کلینیک‌های ترک اعتیاد برگزار شد.
به گزارش وبدا، مسؤل واحد سلامت روانی، اجتماعی، اعتیاد و الکل معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی گناباد گفت: این کارگاه دو روزه با هدف کسب و افزایش د
انش، مهارت و شایستگیهاي ضروري کارشناسان سلامت روان براي شناسایی، ارزیابی و مدیریت اختلالات روانی و خودکشی با حضور دکتر محمدرضا غفارزاده رزاقی روانشناس بالینی و مدیرگروه تخصصی سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در محل سالن زکریا برگزار شد.
خانم صاحبی افزود: خودكشي و افكار و رفتارهاي مربوط به خودكشي ، پديده اي جهاني است و در طول تاريخ وجود داشته است . واكنش جوامع به خودكشي نيز در طول تاريخ متفاوت بوده و در دوره هاي تاريخي، مردم نگرشها و نظرات مختلفي نسبت به آن داشته‌اند .
وی از خودكشي به عنوا
ن تهديدي براي سلامت عموم جامعه یاد و اظهار کرد: واقعيت دردناكي كه در وراي خودکشی نهفته است، ضربة عميقي بر پيكر خانواده، اجتماع و جامعه وارد مي‌کند.
صاحبی ادامه داد: بر طبق تخمين سازمان بهداشت جهانيwho سالانه تقريبأ يك ميليون نفر در سراسر جهان به علت خودكشي فوت و 10 تا 20 برابر آن اقدام به خودكشي مي‌كنند، پس به طور ميانگين در هر 3 ثانيه يك نفر در جهان دست به خودكشي مي زند و در هر 40 ثانيه يك نفر به علت خودكشي از دنيا مي‌رود .
وی افزود:در طي 30 سال گذشته خودكشي در جهان 300 درصد افزايش داشته است و اكنون در بيشتر كشورها سومين عامل مرگ و مير جوانان و نوجوانان 15 تا 24 ساله و هشتمين عامل مرگ و مير به طور كلي است.
ايران با نرخ خودكشي 6 نفر در صد هزار نفر ، در رتبة 58 جهان قرار دارد
مسؤل واحد سلامت روانی، اجتماعی، اعتیاد و الکل معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی گناباد گفت: بررسی این آمارنشان می‌دهد که خودکشی از جمله مشکلاتی است که توجه فوري و اورژانسی مراکز بهداشتی را می‌طلبد.
خانم صاحبی تصریح کرد: گرچه پیشگیري از خودکشی اصلا کار راحتی نیست و مستلزم یک رویکرد جامع و اجراي طیف گستردهاي از مداخلات از آموزش فرزندپروري تا مشاوره خانوادگی و درمان اختلالات روانی است، ولی در این میان، مراکز بهداشتی درمانی با مراقبت بهداشتی اولیه میتوانند نقش مهمی را داشته باشند، چراکه این مراکز معمولا اولین نقطه تماس با افرادي هستند که ممکن است در خطر خودکشی قرار داشته باشند. البته، چون بسیاري از افرادي که اقدام به خودکشی میکنند داوطلبانه در مورد افکار و یا نقشه خود براي خودکشی صحبت نمیکنند و ممکن است به دلایل دیگري به مراکز بهداشتی مراجعه کنند، ارزیابی خطر خودکشی و متعاقب آن طراحی برنامه‌اي براي مدیریت آن یکی از مهمترین و حساسترین وظایف کسانی است که در این مراکز کار می کنند.
وی اظهار کرد: بویژه کارشناسان سلامت روان که با افرادي کار میکنند که مشکلات و اختلالات روان پزشکی دارند باید نسبت به احتمال خودکشی در مراجعان خود حساس بوده تا بتوانند به شکل دقیقی آن را ارزیابی و مدیریت کرده و یا درصورت لزوم ارجاع مناسب را انجام دهند.
خانم صاحبی افزود: بدیهی است کار روي خودکشی یکی از اضطراب برانگیزترین و چالش آورترین حوزه هاي کاري براي اغلب متخصصان است ولی کارشناسان سلامت روان باید دانش، مهارت و شایستگیهاي ضروري براي شناسایی، ارزیابی و مدیریت آن را داشته باشند.
