کلیه یکی از محل های اصلی دفع داروها است و بیشتر داروها از طریق کلیه ها دفع می شوند ، بنابراین وقتی قدرت دفعی کلیه در مدت 10 سال 10 درصد کاهش پیدا می کند ، به این معناست که خطر مسمومیت های دارویی و تجمع داروها در بدن سالمندان به طور فزاینده ای افزایش می یابد.
معاون غذا و دارو دانشگاه گفت: هر کدام از انسانها علاوه بر سن شناسنامه ای یا تقویمی که از روز تولد آنها شروع می شود ، دارای یک سن فیزیولوژیک نیز می باشند.
دکتر نوید عطار افزود: سن فیزیولوژیک ، سنی است که میزان استهلاک بافتی ، دستگاهی و کل بدن را تعیین می کند که اندازه گیری آن دشوار است . وی افزود: سن فیزیولوژیک افرادی که داروی بیشتری مصرف کردند بیشتر است چرا که تمام این داروهای مصرف شده به کلیه و کبد فرد ، بار بیشتر و کار زیادتری را تحمیل کرده اند. دکتر عطار با بیان اینکه از 50 سالگی به بعد ، برخی از تغییرات اساسی در کارکرد دستگاهها و اندامهای بدن رخ می دهد ، افزود: فعالیت یا قدرت تصفیه کنندگی کلیه که یکی از محل های اصلی دفع داروها است ، از 50 سالگی به بعد به طور متوسط سالی یک درصد کاهش می یابد ، بنابراین ظرفیت تصفیه کنندگی و دفع فضولات و سموم کلیه یک فرد 60 ساله ، 10 درصد کمتر از یک کلیه 50 ساله است. وی تصریح کرد: همچنین فعالیت کبد از 50 سالگی کاهش پیدا می کند و در نتیجه داروهایی که باید در کبد متابولیزه شوند ، کمتر تحت این فرآیند قرار می گیرند و خطر تجمع آنها در بدن افزایش پیدا می کند. وی افزود: از طرفی، جذب گوارشی داروها در سالمندان به دلیل تغییرات ترشح اسیدیته و گاستریت و تغییرات بافتی جداره دستگاه گوارشی کاهش پیدا می کند. همچنین حرکات دودی (پریستالتیسم) در معده و روده سالمندان کم می شود که این امر سبب اختلال جذب بعضی از داروها می شود. وی افزود: تغییرات نسبت آب و چربی در بدن سالمندان نیز می تواند حجم توزیع داروهایی را که حلال در آب یا حلال در چربی هستند ، تغییر دهد.
