آینده غیر قابل پیش بینی است اما....
همیشه از خود می‌پرسیم آینده چه می‌شود؟ چگونه آینده را برای فرزندانمان بسازیم ؟ و .... و همواره به دنبال پاسخ دادن به این سوالات هستیم.
هرکدام از ما در زندگی، الگوی فرزندانمان هستیم که مسئولیت مدیریت و تربیت آنها بر عهده ماست و بچه‌ها بیشتر از آنکه تحت تاثیر حرف‌هایمان قرار بگیرند، متاثر از رفتارهایی هستند که از ما سر می‌زند و بازخورد این رفتارها بدون شک، آینده کودکانمان و اطرافیان آنها را تحت‌الشعاع خود قرار خواهد داد.
اگر والدین مضطربی هستیم بی تردید فرزندانی مضطرب، و اگر شاد و آرام هستیم کودکانی با اعتماد به نفس بالا تربیت خواهیم کرد ولیکن حقیقت آن است که انسان به گونه‌ای آفریده شده که هیچگاه از اشتباه مبرا نیست.
بى عيب و نقص بودن، آرمانی است كه هرگز عملى نمى شود. ما انسانها همواره بايد وجود نقص و خطا را در خود و ديگران بپذیریم و در جاى مناسب عذرخواهى كنیم، مسئوليت اشتباهات خود را به عهده بگيریم و توانایی بخشش اطرافیان را در خود پرورش دهیم تا انسان بودن را به فرزندانمان بیاموزیم.
وظايفمان در قبال خانواده و جامعه را به درستى انجام دهيم، به عهد خود وفا كنيم و قولى ندهيم كه توانایی انجام آن را نداشته باشیم در واقع بيش از توانايى خود، مسئوليتى را نپذیریم و به این شکل مسئولیت پذیری را در فرزندانمان نهادینه کنیم.
کودکان صداقت و درستی را به خوبی تشخیص می‌دهند و دروغ و دورویی را به راحتی بر ملا می‌کنند چرا که ذهن آنها لوح پاک و شفافی است که اگر ما با فرزندانمان صادق و روراست باشیم هرگز این لوح، غبار ریا و تظاهر به خود نخواهد گرفت و آنها انسانهای راستگویی خواهند شد که به راحتی احساسات خود را بروز خواهند داد.
اگر خواستار احترام از سوی فرزندانمان هستیم خودمان نیز باید با آنها با احترام رفتار کنیم، هیچگاه تحقیرشان نکنیم و خشونت و اجبار را با رفتارهای اشتباهمان به آنها آموزش ندهیم. مهربان و نوع‌دوست باشیم تا کودکانی باعاطفه و با محبت تربیت کنیم و به این ترتیب آینده کودکانمان را با کمک آنها بسازیم.
"روز جهانی کودک مبارک"
مریم قهرمانی- کارشناس ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
واحد آموزش سلامت معاونت بهداشت دانشگاه
